Het dikke schrift - Het bewijs - De derde leugen

'Wij moeten opschrijven wat er is, wat wij zien, wat wij horen, wat wij doen,' zegt de tweeling. Dat doen ze, met grote nauwkeurigheid, in Het dikke schrift. Het is oorlog en de negenjarige jongens zijn wegens voedselgebrek in de Grote Stad door hun Moeder bij hun Grootmoeder op het platteland ondergebracht. Eenmaal daar willen ze zich door oefening in het vasten, bedelen en verdragen van pijn harden tegen hun wrede Grootmoeder, het oorlogsgeweld, onrecht, honger en dorst. Dankzij hun nietsontziende overlevingstactieken houden de twee zich staande - en offeren ze zelfs hun teruggekomen vader op, zodat een van hen de grens kan oversteken.

Dit bijzondere verhaal wordt in hele korte zinnen en hoofdstukken beschreven op een sobere soms haast kinderlijke manier vanuit het oogpunt van de jongens.  Hierdoor kon ik het snel lezen. Dat  "moest " ook want ik zou de film gaan zien. Ik hou niet zo van oorlogsverhalen dus hikte een beetje tegen dit boek aan.

Het is geen gewoon oorlogsverhaal. Het is een verhaal over mensen die achterblijven en moeten proberen te overleven. Er wordt geen tijd en plaats genoemd. Ook komen er geen namen in het boek voor. De tweelingbroers worden door hun moeder bij hun harteloze Grootmoeder achtergelaten. Ze spreekt de jongens aan als tevengebroed. Ze harden zichzelf tegen pijn, honger en het geweld zodat niets hun meer kan raken. Ondanks dat de verhalen erg heftig zijn, er gebeuren gruwelijke dingen, stemt het verhaal me minder triest dan gedacht.  In tegenstelling tot de film. Door de muziek en harde beelden vond ik het een nare film.


Daarna heb ik gelijk de andere twee delen van deze trilogie gelezen.

HET BEWIJS

In Het bewijs krijgen de broers een naam. De achtergebleven Lucas leidt een grauw leven, dat beheerst wordt door de gedachte aan zijn gevluchte broer Claus. Wanneer deze na lange tijd terugkeert, blijkt Lucas sinds zijn dertigste jaar spoorloos verdwenen te zijn. Alleen zijn achtergelaten schriften vormen het bewijs van zijn bestaan. Een bestaan dat de autoriteiten ernstig in twijfel trekken, want Lucas noch Claus komt in de registers voor.


Ik was net als de hoofdpersoon(en) gedesillusioneerd. Moest wennen aan de nieuwe situatie en vertelstijl. Lucas woont alleen op de boerderij van zijn Grootmoeder na de scheiding van zijn broer. Hij neemt een jonge vrouw met een misvormd kind in huis waar hij na haar verdwijning voor gaat zorgen. Na een heftige tijd komt zijn broer Claus terug en blijkt Lucas al 20 jaar verdwenen te zijn en ook niet in het registers van de stad voor te komen. .


DE DERDE LEUGEN

De derde leugen plaatst de waarheden uit de twee eerdere verhalen in een geheel ander daglicht en drijft de lezer zelfs tot de vraag of de tweeling wel daadwerkelijk bestaat.

Tijdens het lezen van het derde deel wist ik niet meer wat waar is en wat niet. Is alles verzonnen door een van de jongens om de pijn van hun scheiding niet te hoeven voelen?


Er zat een behoorlijke tijd tussen het schrijven van deze drie boeken wat een raar idee is na het lezen. Zou de schrijfster er pas later een andere draai aan hebben gegeven of wist ze dit al tijdens het schrijven van Het dikke schrift.
Na het lezen bleef ik met veel vragen achter maar was wel een bijzondere en onvergetelijke leeservaring rijker!